kunstwedstrijd:
"BEUKEN VAN MENSEN"
|
Deze kunstwedstrijd kadert binnen het project ‘Op zoek naar verhalenvertellers’, ism Landschapspark de Merode vzw. |
|
Laat je inspireren door Krekkemie en maak je eigen verhaal:
Opdracht: schrijf een nieuw verhaal waarbij de sculptuur Krekkemie én oude verhalen als inspiratie dienen. Sculptuur Krekkemie + oud verhaal = nieuw verhaal
Met oude verhalen bedoelen we: verhalen die gelinkt zijn aan de natuur of een natuurgebied - dat kan of mag het merodegebied zijn, maar dit is geen must. Ook verhalen uit de kindertijd geven je misschien inspiratie.
Er zijn 3 prijzen te verdelen:
de winnaar ontvangt 400€, de prijs voor de 2de plaats: 150€, 3de prijs: 100€
Enkel een samengestelde jury beslist hierover.
Deze wedstrijd is gratis, iedereen kan deelnemen dit vanaf 16 jaar.
Maximum 50 inzendingen mogelijk.
Deadline inschrijvingen voor deelname: 28 februari 2023
Deadline binnenbrengen werk: 09 april 2023
Expo van ingezonden werken op 5, 6 en 7 mei
Prijsuitreiking zondag 7 mei omstreeks 19u.
Alle kunstvormen zijn toegelaten: een kortverhaal, een sprookje, een beeldverhaal, animatie op papier of film, een kunstwerk op doek, een beeldhouwwerk, een foto, een performance, een collage,...
inschrijven via westerlo@oxot.be
|
| ||||
In 2021 werd door een 15-tal leden van OXOt de stam (8 meter hoog en 140 cm doorsnede) van een beuk in groepsverband uitgehouwen tot een sculptuur: een statig & trots vrouwelijk figuur dat uitkijkt over een natuurgebied. De sculptuur kreeg de naam Krekkemie mee.
|
|
U kan Krekkemie bewonderen op onderstaande aangegeven locatie: Annadreef te Westerlo.
|
Extra info: De sculptuur kreeg de naam Krekkemie mee: ‘Krekke’ verwijst naar de naam van het natuurgebied, ‘Mie’ is een universele meisjesnaam (Maria, May…). De sculptuur is nog steeds geworteld in moeder aarde en draagt op haar hoofd in zekere zin zichzelf: een stuk stam waarin nieuw leven (planten, bloemen,…) ontwaakt. Haar buik is gerond en lijkt ook iets te dragen, we laten dit in het ongewisse. Ze draagt een modieuze armband, haar lippen zijn rood gestift en ze heeft verschillende tattoos op haar lichaam. Ze is naakt en wel en staart naar de verte. Op haar rug draagt ze 2 nestkastjes: eentje voor kleine vogels en eentje voor een bosuil.
We willen met ons project de wandelaars, fietsers, joggers en al de passanten doen stilstaan bij dit fragiele evenwicht tussen de draagkracht van de natuur en onze alomtegenwoordige aanwezigheid op moeder aarde. Bij deze reflectie kunnen we tussen de regels in de link lezen met de opwarming van de aarde en haar limieten waarop we meer en meer botsen. Niet enkel de natuur kent zijn grenzen, maar ook wij - de pandemie is hiervan een actueel voorbeeld. Een wandeling in natuurgebied kan deugd doen, we hebben er nood aan, maar hoe kunnen we als mens ons dagelijks handelen zo instellen dat natuurgebieden met respect worden bejegend? Hoe draag ik concreet bij aan de bescherming van flora, fauna en biodiversiteit? En welke plaats kan kunst hierbij innemen?
We willen met ons project de wandelaars, fietsers, joggers en al de passanten doen stilstaan bij dit fragiele evenwicht tussen de draagkracht van de natuur en onze alomtegenwoordige aanwezigheid op moeder aarde. Bij deze reflectie kunnen we tussen de regels in de link lezen met de opwarming van de aarde en haar limieten waarop we meer en meer botsen. Niet enkel de natuur kent zijn grenzen, maar ook wij - de pandemie is hiervan een actueel voorbeeld. Een wandeling in natuurgebied kan deugd doen, we hebben er nood aan, maar hoe kunnen we als mens ons dagelijks handelen zo instellen dat natuurgebieden met respect worden bejegend? Hoe draag ik concreet bij aan de bescherming van flora, fauna en biodiversiteit? En welke plaats kan kunst hierbij innemen?
